نقش عدالت سازمانی در توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی نقش عدالت سازمانی در توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام بود. روش‌شناسی: روش تحقیق توصیفی-همبستگی بوده و بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان 90 نفر از کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان ایلام به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993)، شامل 20 گویه و سه خرده‌مقیاس و نیز پرسشنامه توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر (1995)، شامل 22 گویه و پنج خرده مقیاس بود. آزمون فرضیه‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون به ترتیب با استفاده از نرم افزارهای لیزرل و SPSS انجام شد. یافته‌ها: نتایج فرایند تحلیل مسیر نشان داد که عدالت سازمانی (93/3=t) و مؤلفه های تعاملی (89/3=t) و رویه ای (79/3=t) آن به طور معناداری بر توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان اثر دارند (05/0>P)، اما عدالت توزیعی تأثیری بر توانمندسازی روان‌شناختی نداشت. به طور کلی، عدالت سازمانی در حدود 30 درصد از واریانس توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان را تبیین کرده است. نتیجه‌گیری: با شناخت مناسب از نحوة تأثیرگذاری ابعاد عدالت سازمانی بر توانمندسازی روان‌شناختی، مدیران این امکان را می‌یابند که اقدامات مناسب‌تری را در جهت توسعة احساس عدالت در سازمان‌ها به عمل آورند. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان گفت راهبردهای توسعه عدالت تعاملی و رویه‌ای می‌تواند توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان ادارات ورزش و جوانان را در پی داشته باشد.